Verse 

C 
Veel te vroeg, de wekker gaat 
F 
Buiten is het nog licht, dat klote-apparaat 
C 
moet je dus opstaan, dekbed opzij 
F                     D 
Eerst een voet eruit, dan allebei 
C 
Erop gaan staan, tachtig kilo zwaar 
F              C            F  G 
Elke dag weer, jaar na jaar 
C 
En dan in bad, wat een theater 
F 
Al dat schuim en al dat water 
C 
En dan ook nog met zeep in je ogen 
                 F 
Dat hele lichaam weer af staan drogen. 
C 
In de kleren van top tot teen, 
F 
Je broek, je hemd, je trui er overheen 
C 
Je sokken, pantoffels, wil je gaan eten 
F                  G 
Kan alles opnieuw, onderbroek vergeten. 


[Refrão]

F              D 
O, was ik maar dood 
F              D 
Wat een gedoe 
F             D 
Elke dag weer leven 
F              G 
Het maakt me zo 
F 
Moe 


Bridge 

C F G 


Verse 

C 
En als je dan nog kan, zet het op een lopen 
F 
Want daar zijn de gordijnen en die moeten open 
C 
Je ogen doen zeer van al dat zicht 
                  F                    G 
En dan de wereld, die daar achter ligt 
C 
Mensen hier en mensen daar 
F 
En overal mensen en ze doen maar 
C 
Ze bouwen aan hun carriere, hebben een kater 
F                           G 
halen de bus of springen in het water 
C 
De een is rijk, stinkt naar koude kak 
         F                             C  G 
De ander arm, vreet uit een vuilnisbak 
C  
En dan al die huizen met al die daken 
F 
En al die fietsen met al die spaken 
C 
En al die auto's en al dat geld 
F                         G 
En al die vrede en al dat geweld 


[Refrão]

F              D 
O, was ik maar dood 
F              D 
Wat een gedoe 
F            D 
Elke dag die wereld 
F              G 
Het maakt me zo 
F 
Moe 


Bridge 

C F G 


Verse 

C 
En dan die aarde zwaar overdreven 
F 
En maar zwaaien en maar zweven 
C 
En maar tollen als een kip zonder kop 
F                          G 
Biljoenen jaren, het houdt niet op 
C 
En mijn zuster op een racefiets en mijn tante in de tram 
F 
En van het concert des levens krijgt niemand een program 
C 
Dus dan maar overeind, wat het ook kost 
F                                   G 
Je weet maar nooit, misschien is er post 
C 
Want de PTT stelt je nooit teleur 
F 
Het ontbijt slaan we over, op naar de deur 
C 
Een belastingaanslag, wat een kolder 
F                          G 
Een afschrift van de giro, een reclamefolder 
C 
En een herinnering van het GEB 
F                                         
(Die mensen denken zeker dat als je geen  
C                                            F 
geld meer hebt, dat het aan je geheugen ligt) 
C 
Dus daar sta ik dan, blauw van de kou 
F                    G               C 
En weer, en weer, en weer geen brief van jou 
F         C              F         C 
Weer geen brief van jou, weer geen brief van jou 
F         C              F         C 
Weer geen brief van jou, weer geen brief van jou 
F         G 
Whaa--ooh-hoo 


[Refrão]

F              D 
O, was ik maar dood 
F              D 
Wat een gedoe 
F        D 
Elke dag weer geen brief 
F              G 
Het maakt me zo 
                Am 
En het maakt me zo 
C                 
En het maakt me zo 
F               C 
En het maakt me zo 
F               C   F 
En het maakt me zo 
    G        C 
Het maakt me zo 
G   C 
Moe