[Verso 1]

C                              G               G7            C 
’t Was weer zo vèr het was wèr Kerstmis, de kalkoenen woaren dood, 
         Dm          G                 C 
in ieder deurp in de Vloanders was het feest; 
            C            G               G7         C 
d’er wier gezoengen en gezopen, aan de jenèvel gene nood, 
        Dm              G       G7      C 
veur de Voader, veur de Zoon en veur de Geest. 


[Pré-Refrão]
 
           Am             D               Am           G 
Moar op de slag van twèlf uren, wier d’er oak es aan gedacht, 
             B7                         E 
wat dat dees feestje in de grond zoal beduidt. 
         Dm           G               Dm            G 
’t Was gemakkelijk te wèten, want het stond in de gazet, 
        Am               F             E 
heel de wèreld kwam d’er openlijk veur uit: 


[Refrão]

A                               E 
Kerstmis is dieën dag da ze nie schieten, 
            E7                           A 
dat er geen bommen uit de lucht weurre gestrooid, 
          A                           Dm 
da mitrailleuzen hun verdiende rust genieten 
        C             G                C 
en de kanonnen met ne kerstboom zijn getooid. 


[Verso 2]

           C                  G            G7          C 
Het is een feest van d’ouw Germanen, te-er eere van de zon, 
      Dm            G               C 
zo vertellen ons de boeken zwart op wit. 
          C              G               G7                C 
De Roomse kèrek legt het anders uit, die zeid ons dat ’t begon 
        Dm             G            C 
met een stalleke in ’t Palestijns gebied. 


[Pré-Refrão]
 
              Am          D               Am              G 
Moar dat zijn ouw interpretaties van dèès feest van goede wil, 
           B7                          E 
want onzen tijd is toch veur alles militair, 
      Dm            G                 Dm              G 
en de stilte van de nacht die ook wel hierbij weurd genoemd, 
        Am             F              E 
wordt gelèverd deur de killers van la guerre. 


[Refrão]

A                               E 
Kerstmis is dieën dag da ze nie schieten, 
            E7                           A 
dat er geen bommen uit de lucht weurre gestrooid, 
          A                           Dm 
da mitrailleuzen hun verdiende rust genieten 
        C             G                C 
en de kanonnen met ne kerstboom zijn getooid. 


[Verso 3]

           C                    G                 G7           C 
Spreekt me nie meer van de drei keuningen, da-aat is den ouwen traant, 
           Dm                 G            C 
de drei commando’s, da’s veul meer in onze geest. 
           C           G              G7          C 
Moar de soldaten van Herodes, ja, die vind ik wel plezant, 
       Dm                 G              C 
da zij eigenlijk de groot helden op deis feest. 


[Pré-Refrão]

              Am             D               Am               G 
Moar houd die herderkes d’er buiten want die zijn nie bij den troep, 
           B7                             E 
die kennen zeker nog geen mijn uit een granaat. 
      Dm             G                   Dm               G 
En de moeder van het kinneke zucht in ’t midden van dieën hoop: 
       Am                F               E 
"mijne zeun wordt binnen twintig jaar soldaat". 


[Refrão]
 
A                               E 
Kerstmis is dieën dag da ze nie schieten, 
            E7                           A 
dat er geen bommen uit de lucht weurre gestrooid, 
          A                           Dm 
da mitrailleuzen hun verdiende rust genieten 
        C             G                E          A 
en de kanonnen met ne kerstboom zijn getooid, 
F       C             G                C 
en de kanonnen met ne kerstboom zijn getooid.